*تلخند
هنر نمایی آدم های بزرگ در جامعه کنونی ترسیم فضای خنده و ایجاد انرژی مثبت در اطرافیان است... در زندگی دنیایی که امروزه به پیچیدگی شهرت پیدا کرده و جنگ اراده ها شده است نیاز به آرامش وفضای اجتماعی شاد است...
برای شناخت متد خنده وشاد زیستن از نظر دین می خواهم بگویم وبنویسم آن چه را که خودم از دینم فهمیده ام....
دردی که در تمام علوم بی داد میکند نشناختن درست محل دعواست لذا از اینجا می نویسم که اگر بخواهیم از درد درست نشناختن فرهنگ خنده وشادزیستن بنویسیم که کتابی قطوری خواهد شد قبلش لازم است بگویم دین را صحیح نشناختیم...
این اشکال من بر تمام مسلمین و فقهای بزرگ ماست که به نحوی دین را تک بعدی و فرد گرا معرفی کرده اند و جامعه امروز به گونه ای شده که دانشجوی جوان می پرسد اسلام در بعد اجتماع آیا حرفی دارد؟؟!!
من می گویم اسلام دین اجتماعی است به قول حضرت امام هر چیز در مقابل حکومت قرار گیرد محکوم به فناءست................................!
پس بیاندیشیم در دین چگونه جامعه ای نشاط آور را می خواهد ترسیم بنماید؟!! از اینجا ذهنیت را شروع کنم تا درست به مقصد برسیم
بحث نشاط وخنده وفرهنگ سازی صحیح نیازمند به مقدمه ای دارد که باور کنیم وبفهمیم دین ما اصالت را با جامعه بخشیده و تشکیل حکومت الهی در روی زمین از اهداف اساسی است در نتیجه به یقین می رسیم جامعه ایده آل واقع نما را باید ترسیم کرد و حال سوال ایجاد خواهد شد آیا در این جامعه جایی برای خندیدن است؟! یا جامعه ای در مسیر سعادت است که از خنده وشوخی بپرهیزد و آنرا مورد مذمت قرار دهد!؟!
یاعلی
