حس عبرت انگیز

حس عبرت انگیزمان با نگاه با لمس با..برانگیخته میشود کافی است کمی مخلوط تامل وتدبرواخلاص را به آن اضافه کنیم آن گاه هر چیز محل عبرت ومدرک ما تجربه ای پربار..انسان اگرحس عبرت اوخاموش باشد چون کوه آتشفشان خاموش،مرده ای است ونشان ازحرکت درمسیر بندگی وزندگی برایش نیست..میتوان ازقبرستان وبیمارستان شروع کرد که دریایی ازعبرت موج میزند..

خودت باش

دین، قبل از اینکه به ما بگوید:«خوب باش»، می‌گوید:«خودت باش»؛ خودت باش یعنی خودت را شکوفا و بارور کن. دین، برنامۀ خودشکوفایی است. دین، مطابق با همان چیزی‌ست که «خودِ حقیقی انسان» می‌خواهد واگر کسی گفت:«فلان چیزی که، دین گفته است، با آنچه که من می‌خواهم، مغایر است، باید به او گفت:«خودِ واقعی‌ات را نشناخته‌ای. سعی کن خودت باشی و از خودت درک و دریافت درستی داشته باشی».

وخدایی که دراین تنهایی است..

گاه باید برای تنهایی اش گریست وگاه باید برای نور جلال وجمالش که در پساپس دیوارهای غفلت ماست اشک ریخت..دیگر چگونه خودش رابه من بنماید همین بس ازاینکه نورمعرفتش را در قلب من کاشته تا با نور دل پیدایش کنم وچه قدر دورند کسانی که وجودش را فقط موهومی برای مرحم دردها می بینند..کافی است به قلبشان رجوع کنند...

به دنبال آرامش

از همان ابتدا آغاز دنیای پراضطرابی است که از کودکی سراسروجودم را میگیرد وشروع سختی است ک مالامال آن دردست وفقط به دنبال آرامشی هستیم تا خلاصی از بی تابی ها وحسرتها ودلسردی ونرسیدنها و...باشیم آرامشی که درکودکی با آغوش مادر خوگرفته به دنبال آرامشی ابدی میگردیم..سوال اینجاست آیا منبع آرامشی هست؟

نگاه راهبردی استمداد از امور غیبی

دنیا را باید با دید صحیح نگریست تا راه زندگی در آن را بلد شد..دین اساسا روش زندگی است که پایه اش بر نگرش صحیح به محیط پیرامون بناشده..در این دنیاست که باید ارزش های معنوی بر بتهای دنیوی حکم براند..توسل وتوکل ورزقهای قدسی باید در انبوه ابهتهای وسوسه گریانه دنیوی ارزش خود را به اثبات برساند..اینجاست که نمیتوان ارزش تولد فرزند را با معیارهای دنیایی سنجید چون قواعد دنیا را نیاموخته ایم

قواعد بازی دنیا

بازی دنیا مثل همه بازی ها قواعد خودش رو داره..کسی کی قواعد رو یاد نداشته باشه همش غر میزنه..یکی از قواعد بازی دنیا اینکه تو باید رنج بکشی(ان دارالدنیا محفوفة بالبلاء) کیفیت رنجت هم بستگی به ظرفیت و درجه تو داره..اونی که اون بالاست میدونه چجوری بازی کنه فقط تو باید قاعده اش رو یادبگیری تا نبازی...........یاعلی

دین را بشناس(2)

دین مجموعه ای از معارف عقاید نظامها واحکام است که از جانب خداوند برا رشد وهدایت انسان وجامعه عرضه شده است.. 1.معارف وشناختهایی در رابطه با انسان ،خدا ،جهان و..2.اینها سبب پیدایش عقاید وگرایشهاست عقیده پیوند وتلفیق معرفت واحساس است3.معارف وعقاید نظام وسیستمهای فکری تربیتی سیاسی...رامیسازند4.نظام ها زمینه ساز بایدها ونبایدهاست..

دین را بشناس(1)

دین چشمه ای است جوشان از زلال وحی که تمامی ابعاد وجودی انسان را به طهارت وتطهیر می رساند..درختی است که ریشه اش شناختها تنه اش اعتقادها ساقه اش نظامهاومیوه اش احکام وآداب است

قواعد بازی دنیا

دنیا بازار آشفته ای است که هر کس به دنبال متاع خویش است..دریغ از اینکه هم مسیر وهم مقصود اشتباهی اند..دنیا هرکس رابه نحو خود بازی میدهد..کسی در قواعد بازی را نداند زود جا میزند و جرزنی میکند...راه سعادت برا کسی است روشن است که قواعد بازی دنیا را بلد باشد..

عشق:احساس+عقلانیت

اگر با دلت کسی را دوست داری زیاد جدی نگیر زیرا کار دل دوست داشتن است اما اگر روزی با عقل کسی را دوست بداری بدان چیزی را تجربه میکنی که عشق نام دارد..

غفلت از مرگ خوشگذرانی احمقانه

بسم الله ...

میگه آقا یعنی چی باید یاد مرگ باشیم؟!! می خوای زندگیمون رو خراب کنی؟! حالا که خدابهت زندگی داده بشین زندگیتو بکن.. مگه چه قدر تو دنیایی که حالا می خوای به مرگ وتموم شدنش هم فکر کنی؟!!!! به مرگ فکر کنیم زندگی واسمون نمی مونه..بهمون بد می گذره...!!!و...

من میگم اون خوش گذرانی که بخواد با غفلت از مرگ همراه باشه خوشگذرانی نیست...خوشگذرانی احمقانه است..دیدید مثلا یک تعطیلی می آید مثل عید نوروز بعضیها هستند از همون اول می گن بابا بیخیال یه ده روزی تعطیلیم...کو تا آخرش که تموم شه فعلا رو خوش باش....اما مطمئنا وقتی به آخر تعطیلات می رسن به خودشون می گن ای بابا چه زود تموم شد!! هنوز که کاری نکردیم؟! و مجبورن با کلی کار عقب مونده و یک تعطیلاتی که هیچ کار مفیدی انجام ندادن زندگی شون رو دوباره شروع کنن.. این طرز فکر درسته؟!!

( شما یاد مرگ کن...از مرگ ویاد مرگ عبور کن با تفکر در مورد مرگ...

    ببین که خدا همین عمر کوتاه رو هم فرصتی طلایی بهت داده است..ببین خب ازت چی می خواد؟!بعدش

    می تونی تشخیص بدی که باید چه کار بکنی وچی کار نکنی...اون وفته که قدر عمرت بیشتر می دونی...

یاعلی

علم معیار تشخیص علاقه ها

عرفان نظری(2)

مبحث دوم(خواستگاه علم عرفان وموضوع آن)

حقوق نجومی /وال استریت ایرانی

اشرافی‌گری مثل یک بیماری است، در هر کجا که وارد شد بسیاری از خوی‌های پسندیده را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، کم کم آنها را ضعیف می‌کند. ما مردم ایران اسیر اشرافی‌گری نباید بشویم.»(۱۳۸۶/۱۰/۱۲) مقام معظم رهبری
تاریخ اسلام نشان می‌دهد که غفلت از این ملاحظه، به سادگی می‌تواند جامعه‌ی سالم و عادلانه را به مرور تبدیل به یک جامعه‌ی طبقاتی و اشرافی نماید، حتی اگر ظواهر و نمادهای اسلامی و انقلابی را حفظ کنیم: «(چرا) مثل عروسی اشراف، عروسی بگیریم، مثل خانه اشراف، خانه درست کنیم، مثل حرکت اشراف در خیابان‌ها حرکت کنیم؟ اشراف مگر چگونه بودند؟ چون آنها فقط ریششان را تراشیده بود ولی ما ریش‌مان را گذاشته‌ایم، همین کافی است؟ نه ما هم مترفین میشویم. والله در جامعه اسلامی هم ممکن است مترف به وجود بیاید.»(۱۳۹۲/۰۵/۰۱)

هبر انقلاب تلفیق مردم‌گرایی، مستضعف‌نوازی و پرهیز از اسراف و زندگی اشرافی را جزو مبانی انقلاب اسلامی معرفی می‌کنند که به هیچ‌وجه نباید تغییر کند.

با این نگاه حکمت واکنش قاطع رهبر انقلاب به ماجرای حقوق‌های نجومی برخی از مدیران و درخواست ایشان برای برخورد «قاطع و سریع» با این موضوع و «اطلاع‌رسانی به مردم» را می‌توان دریافت: «موضوع حقوق‌های نجومی، در واقع هجوم به ارزش‌ها است.»(۱۳۹۵/۰۴/۰۲) حتی اگر «استثناء» باشد و گرچه «اکثر مدیران دستگاه‌ها، انسان‌های پاک‌دست»(۱۳۹۵/۰۴/۰۲) باشند چراکه شکل‌گیری خوی اشرافی‌گری و خود برتربینی نسبت به مردم «همین تعداد کم نیز خیلی بد است و باید حتماً با آن برخورد شود.»(۱۳۹۵/۰۴/۰۲)

صفایی(3)