اسارتها را باید شناخت. وقتىکه من به تجارت، به صنعت، به علم و طبابت و یا فقه و اصول خودم مشغول باشم و در کنار این شغلها به تربیت مردم و تلقى جدید تودهها فکر نکنم و در کنار شغلها به تربیت مهرههاى کارساز و به جایگزینى آنها فکر نکنم، فقط و فقط خودم را بخواهم و پفک، شیرینى و لباس رنگارنگ و هوسهاى بچههایم را، خوب معلوم است که ولىّ محصور مىشود و تنها مىماند و معلوم است که وتر موتور مىگردد. مشکل در همین اسارتهاست که ما را از حسین علیه السلام جدامىکند. معیّت حسین علیه السلام و همراهى او در دنیا و آخرت، رزق معرفت و رزق برائت مىخواهد..🌙🌙🌙🌙🌙🌙