شیعه صادقی..

تعارفات را دور بریزیم واقع را ببنیم..تکلیف خود با خود روشن کنیم ببینیم بهای شیعه بودن خود را پرداخته ایم یا با اسم شیعه عمری اشتباه زیسته ایم؟!شیعه صادقی صداقت واقعی میطلبد..به سینه زنی های محرم وگریه شب قدر خلاصه نمیشود..نمیشود حقوق های نجومی رادید وشب راحت سربه بالشت گذاشت وخود راشیعه علی نامید..نمیشود بیتفاوت به دنیای خود نگاه کرد ودم ازشیعه بودن زد..نمیشود با دشمن دست دوستی داد وعکس گرفت از کشتارشیعیان غفلت کرد ومدعی شیعه علی شد نمیشود دم از شیعه بودن زد اگر جرات اعتراف به اشتباه بزرگی که زحمت خون شهیدان هسته ای را هدر داده نداشته باشیم و.. محب علی هستیم قبول شیعه علی عملش علی وار است..یاعلی

همراهی خودسازی وجامعه سازی

✅ همراهی خودسازی و جامعه‌سازی

🔸با کمال تأسف الآن در اجتماع ما اکثر آنهایى که شور اسلامى دارند، دو دسته هستند: یک دسته ...اسلام براى اینها عبارت است از ذکر و دعا و نافله خواندن و زیارت رفتن و زیارت عاشورا خواندن. ...اصلًا کارى به دنیا ندارند، کارى به زندگى ندارند، کارى به مقررات اجتماعى اسلام ندارند، کارى به اصول و ارکان اسلام ندارند، کارى به تربیت اسلام ندارند، به هیچ چیز اساساً کارى ندارند.

🔹عکس العمل کندروى اینها این است که یک طبقه دیگرى پیدا شده از تندروها که واقعاً به مسائل اجتماعى اسلام اهمیت مى‌دهند و حساسیت هم نشان مى‌دهند. این‏جور اشخاص از این نظر خیلى هم باارزش هستند، ولى برخى از همین‌ها را من گاهى دیده‌ام که مثلًا مستطیع شده است اما به حج نمى‌رود. ...به نمازش اهمیت نمى‌دهد. به اینکه در مسائل باید تقلید کرد اهمیت نمى‌دهد، ...

🔸... یک نفر مسلمان، هم باید یک رابطه دائم و ثابت میان او و خداى خودش برقرار باشد و هم باید یک رابطه ثابت و دائم میان او و جامعه خودش برقرار باشد. بدون عبادت، ذکر و یاد خدا، مناجات با حق، حضور قلب، نماز و روزه نمى‌شود یک جامعه اسلامى ساخت و حتى خود انسان سالم نمى‌ماند. و همچنین بدون یک اجتماع صالح و یک محیط سالم، بدون امر به معروف و نهى از منکر، بدون رسیدگى و تعاطف و تراحم میان افراد مسلمان نمى‌شود عابد خوبى بود.

📗 استاد مطهری، آزادی معنوی

زمان از قواعد بازی دنیاست...

زمان است که به زشتی وپستی دنیا می افزاید...همانطور که بقا حرکت است وموجب کمال، تفکر به زپال وفنا وحشت شوم ومحدودیتی را برای انسان در پی دارد که فطرت بقا انسانی را در نطفه خفه می کند...جدا از اینکه خود زمان گاهی چنان بر انسان سخت میگیرد ومانند زنجیری است بر دست وپای او که به شدت کند سپری میشود.به نحوی که هرلحظهاو مجازات وشکنجه ای ات دردناک...

زمان قاعده دنیاست..باید اورا مدیریت کردتا به زندگی ابدی رسید و از زمان گذشت.،

دین کاملی چون اسلام برخود لاز میبیند این قاعده بازی را به متدینین خود بیاموزد تا هدایت شوند وزمان را مانند معلمی بدانند که درس عبرت است و خود را خرج بازی زمانه نکنند... 

تو از رنجت بزرگتری

تو از رنجتبزرگ‌تری

✍...به پدرى‏ که فرزندش را از دست داده بود و هرگونه تسلیتى را به تمسخر مى ‏گرفت، که «هنوز دامنت آتش نگرفته که درد من دل سوخته را بدانى»، گفتم: راستى که مصیبت تو مصیبت بزرگى است و از بزرگى مصیبتش شمّه ‏اى گفتم و آخر سر به همان مقایسه پرداختم که مصیبت تو بزرگ است ولى تو از این مصیبت بزرگ‏‌ترى و همین است که نباید بلرزى.

آنها که فقط به بزرگى حوادث و موانع و دردهاشان اشاره مى ‏کنند و حتى گاهى #رنج مى ‏برند که کسى درد ما را درک نکرده، اینها خوب است که نیم نگاهى هم به خودشان مى ‏انداختند و مى ‏فهمیدند که اگر کسى رنج اینها را درک نکرده، خودشان هم خودشان را درک نکرده ‏اند و فقط درد را احساس کرده‌‏اند.

درس‌هایی ازانقلاب(انتظار)،ص94./ عین صاد

حس عبرت انگیز

حس عبرت انگیزمان با نگاه با لمس با..برانگیخته میشود کافی است کمی مخلوط تامل وتدبرواخلاص را به آن اضافه کنیم آن گاه هر چیز محل عبرت ومدرک ما تجربه ای پربار..انسان اگرحس عبرت اوخاموش باشد چون کوه آتشفشان خاموش،مرده ای است ونشان ازحرکت درمسیر بندگی وزندگی برایش نیست..میتوان ازقبرستان وبیمارستان شروع کرد که دریایی ازعبرت موج میزند..

خودت باش

دین، قبل از اینکه به ما بگوید:«خوب باش»، می‌گوید:«خودت باش»؛ خودت باش یعنی خودت را شکوفا و بارور کن. دین، برنامۀ خودشکوفایی است. دین، مطابق با همان چیزی‌ست که «خودِ حقیقی انسان» می‌خواهد واگر کسی گفت:«فلان چیزی که، دین گفته است، با آنچه که من می‌خواهم، مغایر است، باید به او گفت:«خودِ واقعی‌ات را نشناخته‌ای. سعی کن خودت باشی و از خودت درک و دریافت درستی داشته باشی».

وخدایی که دراین تنهایی است..

گاه باید برای تنهایی اش گریست وگاه باید برای نور جلال وجمالش که در پساپس دیوارهای غفلت ماست اشک ریخت..دیگر چگونه خودش رابه من بنماید همین بس ازاینکه نورمعرفتش را در قلب من کاشته تا با نور دل پیدایش کنم وچه قدر دورند کسانی که وجودش را فقط موهومی برای مرحم دردها می بینند..کافی است به قلبشان رجوع کنند...