مرام نامه طلبگی(3)

قسمت سوم

مرام نامه طلبگی

نقطه پایان بحث؟

جواب به این سوال: ما برویم دین شناس بشویم که چه بشود؟

1-خودمان   2-دیگران

 مستند آیه چیست؟ " وَ لِیُنْذِرُوا". اگر این "واو" نبود، حرفی که خیلی ها بصورت خطرناک به آن مبطلا شده اند پیش می آمد که ما می رویم طلبگی می خوانیم تامردم را هدایت کنیم!

از این افراد سوال می کنیم طلگبی یعنی چه؟ می گویند یعنی طبیب نفوس، یعنی ما می خواهیم درد های مردم را درمان بکنیم، به مردم بگویم؛ مردم، مردم، مردم... دائم مردم! یعنی فرد از خودش غافل است، هی این ها را می خواند! تا اینکه ببیند به دیگران چه باید بگوید! اگر این "واو" نبود این حرف درست بود، " لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ" چرا؟ جواب: " لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ ". یعنی تمام هدف دین شناسی برای این است که به دیگران بگوییم؟ ولی "واو" دارد "لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ"، بروند دین شناس بشوند خودشان، دوم "وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ "، دین شناس که شدند، آن هم با توضیحی که داده شد.

"فقه": فهم دقیق، "فهم دقیق" چه جور فهمی است؟ یعنی خودش با تمام وجود حس کند ، اثرش را بر روی خودش ببیند. در این صورت دین شناس می شود، دوم: "وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ"، انذار مساوی است با هشدار! کلمه انذار، ترجمه دقیقش میشود هشدار! "وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ"، هشدار بدهند به ملت خودشان، خانواده خودشان، به شهر خودشان، مردم خودشان، " قَوْمَهُمْ" یعنی کسانی که وابستگان خودشان هستند.

" إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ" وقتی که بر می گردند، بر می گردند یعنی ارتباط برقرار می کنند، البته نکات زیادی "إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ" دارد که از آن یک برنامه تبلیغ وحرکت زندگی طلبگی در می آید و ما فعلا به آن کاری نداریم.

"وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ" هشدار بدهند، دین شناس بشویم، دین را با تمام وجود لمس کنیم، روی خودمان پیاده کنیم وهشدار بدهیم.

سوال: هشدار به چه چیزی؟ " لِیُنْذِرُوا" فعل مضارع+ فاعل هم دارد، مفعولش کجاست؟ هشدار بدهند ... را، فاعل و مفعول در جمله باید ذکر بشوند، فاعل دارد آیه شریفه ولی مفعول ندارد، مفعولش چیست؟

به قرینه آیات دیگری که کلمه "انذار" در آنها بکار رفته وصراحت مفعول دارد، این جا تفسیر میشود، یعنی "لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ"، به اصطلاح علم اصول، مجمل است، مقصود از اینکه هشدار به چه چیزی بدهیم معلوم نیست، می گوییم همه چیز، قطعا هشدار همه چیز نیست! هشدار بدهیم که الان مثلا زلزله می آید، این که نیست، در اینجا می آییم با آیات دیگر از روش تفسیر قرآن به قرآن استفاده می کنیم، از آیات دیگری که در آنها "انذار" مفعول دارد استفاده می کنیم، آن آیات می شوند مبیّن، یعنی آشکار کننده اجمالی که در این آیه است. آن آیات چیست؟ "لِیُنْذِرُوا اَنه لا اله الا انا فتقون" هشدار بدهند به "لا اله الا الله"، یعنی هشدار بدهند به توحید، هشدار بدهند که در این عالم یک حقیقت بیشتر نیست، یا آیه 15 سوره مبارکه غافر "لِیُنذِرَ یَوْمَ التَّلَاق"، طلاق یعنی جدایی، تلاق یعنی روز روبه رو شدن، از ملاقات می آید، ریشه اش "لَقَی" است. "ت" جزء ریشه نیست، "روز ملاقات با خدا" را هشدار بدهند که حواست جمع باشد، با خدا روبه رو خواهی شد.

آیه 44 سوره مبارکه ابراهیم "وَ أَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَاب" یک حساب وکتابی در کار است! مجازاتی در کار است!، آیه 39 سوره مبارکه مریم "وَ أَنذِرْهُمْ یَوْمَ الحْسْرَةِ" در موقعیتی قرار خواهی گرفت که نسبت به تصمیم هایت حسرت خواهی خورد! حواست باشد! یا سوره مبارکه شوری آیه 7 " لِتُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ" روزی که همه گرد هم جمع می شوند تا با خدا روبه رو بشوند تا حساب و کتاب پس بدهند، یا در سوره مبارکه احقاف آیه 21 " إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ" چه چیزی را؟ " أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّه" فقط بنده خدا باشید!

توحید، فقط بنده خدا بودن یعنی چه؟ این کلمات را شنیده ایم و مفاهیم آن را در ذهنمان داریم، ولی واقعا یعنی چه؟ هشدار بدهند که یک خدا هست! توحید در این عالم برقرار است، کل هشدار پیامبر به توحید بود.

وظیفه ما چیست؟ "لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ" به توحید؟ هشدار بدهید که در این عالم یک حقیقت بیشتر نیست، وظیفه ما طلبه ها اقامه توحید است.

در این عالم، توحید یعنی چه؟ اگر بخواهید تمام بحث های فنی و تخصصی را جمع کنیم، بخواهیم لُبّش را در یک عبارت ساده بیان کنیم؛ توحید یعنی "احساس حضور خدا".

اما با چه خصوصیتی؟ خدا مساوی است با موجود بینهایت. خدا مساوی است با وجودی که علم بی نهایت، قدرت بی نهایت، حیات بی نهایت دارد، پس احساس حضور خدا یعنی چه؟ یعنی احساس حضور وجودی که دارای علم و قدرت و حیات بی نهایت است. دو تا بی نهایت قابل تصور نیست. وقتی گفتیم بی نهایت، یعنی همه جا را گرفته است، دیگر دومی ندارد.

اقامه توحید یعنی "احساس حضور خدا را ما باید در خودمان و در دیگران بوجود بیاوریم" زمینه ایجاد کنیم تا جامعه حسّش از حضور خدا رشد کند و این وعده ای است که خداوند در تمدّن موعود، در زمانی که حضرت (عج الله تعالی فرجه) ظهور می کنند داده است که "یعبدوننی لا یشرکونی شیئاً"، یعنی توحید وعبودیت عمومی می شود، مردم در جامعه زندگی می کنند و هر جا که می روند، در هر فضایی که قرار می گیرند، حسّشان از حضور خدا روز به روز قوی تر می شود.

ما آمده ایم طلبه شده ایم، چرا؟ مرام نامه ی طلبگی ما چیست؟ می خواهیم تصحیح مسیر کنیم، مسیرمان را دقیق کنیم!

طبق آیه شریفه 122 سوره مبارکه توبه، حتما باید عده ای بیایند برای دین شناس شدن، دین شناس شدن یعنی چه؟ یعنی پیام خدا را با تمام وجود، نه فقط بفهمیم، بلکه اثرش را روی خودمان لمس کنیم! از چه قرینه ای؟ از کلمه "تفقه". چرا این کار را انجام بدیم؟ 1-خودمان (به قرینه آن "واو") 2-هشدار بدهیم به دیگران.

دین را یاد بگیریم تا بتوانیم هشدار بدهیم، هشدار به چه چیزی؟ به اینکه باید به سمت احساس حضور خدا برویم.

اگر خدا را در این عالم حس نکنی، کل سرمایه ی وجودت باطل است!

وبه قرینه " لِیُنْذِرُوا" که به توحید بر می گردد، منظور از "لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ" فقط احکام نیست، چون اگر منظور از فقه و فقه دین، احکام بود، احکام که حسّ توحید را، تفکر توحید را، هشدار به روز قیامت را ایجاد نمی کند، بلکه عقاید فرد باید شکل بگیرد، بر اساس آن عقاید، بیاد اعمالی را انجام بدهد، تا به مطلوب که توحید است برسد.

 

                                                   والسلام علیکم ورحمة الله و برکاته